AT VE ATÇILIK TERİMLERİ KÂMÛS - I TÜRKÎ ADLI LÜGATTE YER ALAN OSMANLICA Osmanlıca kaleme alınan Kâmûs - ı Türkî’nin “Yeni harflere” çevirisini yapan Turan M. Türkmenoğlu’nun kıymetli çalışmasında yer alan sözcükleri seçerek okuyucularımıza aktarmaya devam ediyoruz. At ve atçılık ile ilgili ilk lügat olma özelliğini taşıyan bu kıymetli kaynağı ve Türkiye Jokey Kulübü’nün katkılarıyla, tam yüz yıl sonra okuyucular ile buluşan İhsan Abidin Akıncı’nın kaleme almış olduğu, “Osmanlı Atları” adlı eseri TJK Yayınları’ndan temin edebileceğinizi de ayrıca hatırlatmak isteriz. Keyifli okumalar dileriz... GAŞİYE (i.a.). 1. Örtü, zar, perdre. 2. At eyerinin örtüsü [Halk arasında: haşe] GEBRE (i.) At tımarı, kesesi ki, çuldan yapılır. GEMRENMEK (f) 1. Dişle oyulmak: “Bu tahta kolay gemrenmez.” 2. (At) gemini çiğnemek: “Bu at gemreniyor.” 3. Dişleri gıcırdatmak: “Gemrenip duruyordu.” GERDAN (i.f.) [Fa. gerden den] Gerdan kırmak = Naz ile boyun sallamak; (at) yürürken boynunu sallamak. GEVMEK - GİVMİK (f.) Dişle ısırıp koparmağa çabalamak: “At gemini geviyor.” (i.a.) (c. gurur) Atın alnındaki beyaz leke, sabah-ül-hayr. HASAN ALİ SAY GURRE GİYİM (i.) Bir giyim nal = Bir atı nallamaya yetecek dörtnal takımı. GEM (i.) Atın ağzına vurulan demirden alet ki, başının etrafına dönen kayışlarla ve buna bağlı dizginle kullanılıp atı zapt eder ve istenilen tarafa çevirir, licâm, ligâm: Hayvana gem vurmak. Hayvan gem almak = Kabul etmek. ||Gemi azıya almak= 1. (At) gemi azı dişleri arasına alıp kontrolden çıkmak, deli gibi koşmak. 61 TJK’NIN SESİ ŞUBAT 2023
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAzNjM=