Osmanlıca kaleme alınan Kâmûs - ı Türkî’nin “Yeni harflere” çevirisini yapan Turan M. Türkmenoğlu’nun kıymetli çalışmasında yer alan sözcükleri seçerek okuyucularımıza aktarmaya devam ediyoruz. At ve atçılık ile ilgili ilk lügat olma özelliğini taşıyan bu kıymetli kaynağı ve Türkiye Jokey Kulübü’nün katkılarıyla, tam yüz yıl sonra okuyucular ile buluşan İhsan Abidin Akıncı’nın kaleme almış olduğu, “Osmanlı Atları” adlı eseri TJK Yayınları’ndan temin edebileceğinizi de ayrıca hatırlatmak isteriz. Keyifli okumalar dileriz... KANTARMAK Kana kana su içirmek: Suya doyurmak. KAŞAMAK Hayvana kaşağı yapmak, kaşağı ile temizlemek, tımar etmek. KATANA [Macarcadan] Ağır süvari. Katana beygiri: İri beygir ki, ekseriya ağır ve kaba yüke tahsis olunur. KEFE At tımarında kullanılan mutaftan yani genelde keçi kılından yapılan sert kıl kese, ince gebre. KIRÇIL 1. Beyazla karışık kır renginde: Kırçıl bir at. 2. Kısa, birbirine girgin sert kıl: Kırçıl bir posteki. KİŞİRTİ Atın bağırması, kişnemesi. KOÇAÇ Arabacı, at koşmasını bilen adam. KUŞ Yaşlı atın sağrısındaki tüyün dökülüp açılan yeri. Kuş illeti: Atların ön taraflarına arız olan bir hastalık. AT VE ATÇILIK TERİMLERİ KÂMÛS - I TÜRKÎ ADLI LÜGATTE YER ALAN OSMANLICA HASAN ALİ SAY KAFİLE Birlikte yolculuk eden atlılar takımı (çoğulu: kavâfil). KALEM (çoğul: aklâm) Kalem kulaklı = Kulakları dikili ve düzgün at. 19 TJK’NIN SESİ MAYIS 2023
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAzNjM=