Osmanlıca kaleme alınan Kâmûs - ı Türkî’nin “Yeni harflere” çevirisini yapan Turan M. Türkmenoğlu’nun kıymetli çalışmasında yer alan sözcükleri seçerek okuyucularımıza aktarmaya devam ediyoruz. At ve atçılık ile ilgili ilk lügat olma özelliğini taşıyan bu kıymetli kaynağı ve Türkiye Jokey Kulübü’nün katkılarıyla, tam yüz yıl sonra okuyucular ile buluşan İhsan Abidin Akıncı’nın kaleme almış olduğu, “Osmanlı Atları” adlı eseri TJK Yayınları’ndan temin edebileceğinizi de ayrıca hatırlatmak isteriz. Keyifli okumalar dileriz... CAMBAZ (i.f.) [ cân = ruh - bâhten = oynamak] 1. Tehlikeli oyunlarda bulunmakla sanki canı ile oynar adam: İp cambazı = İple oynayıp, tehlikeli maharetler gösteren oyuncu. At cambazı = At üzerinde muhtelif oyunlar yapan maharetli adam. 2. At oynatıp, talim ve terbiye etmede mahir binici ve at alıp, satmakla meşgul adam: Cambazdan bir at aldım, cambazların eline düşen at alınmaz. 3. mec. Kurnaz, hilekâr. CILAV (i.) 1. Ön, ileri. 2. Atın başlığı, yuları. CILAV-DÂR (i.t.). [T. cılav = yular - Fa .dâştan= tutmak - yanlış tabir.] Yedek atı yularından sevk eden seyis, yedekçi. CİDAV (i.) Atın iki omuz arası, iki omzunun başı. CÜNDÎ (i.a.) 1. Askeri, asker sınıfından, orduya mensup adam. 2. Vaktiyle Mısır’da süvarilere bu isim verilirdi, sipahi. 3. Binicilikte mahir adam, iyi süvari olan asker. [Bu mana ile dilimizde daha çok “cendi” denir.] CİRİT (i.) Gûy ve çevgân, vaktiyle atla ve ucu delmez mızraklarla oynanılan oyun: Cirit oynamak. || mec. Fareler cirit oynuyor = Bu muzır hayvanın çokluğunu anlatır. [Asıl Arapçada yapraksız hurma ağacı demek olup, anlaşıldığına göre bu oyun, önceleri öyle dallarla oynanılırmış.] AT VE ATÇILIK TERİMLERİ KÂMÛS - I TÜRKÎ ADLI LÜGATTE YER ALAN OSMANLICA (i.) Gem kayışı, kayış yular. HASAN ALİ SAY CİLBE 35 TJK’NIN SESİ ŞUBAT 2022
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAzNjM=